BOGUSŁAWA LATAWIEC - poetka, prozaiczka, krytyczka literacka, redaktorka, nauczycielka szkół średnich.

Urodziła się 25 września 1939 roku w Wołominie. Mieszka w Poznaniu. Absolwentka poznańskiej polonistyki (1961).

Debiutowała wierszami w 1962 w almanachu „Poeci pomorscy I”. Publikowała wiersze, prozę, recenzje, eseje w „Odrze”, „Życiu literackim”, „Literaturze”, „Twórczości”, „Kulturze Niezależnej”, „Zeszytach Literackich”, „Nurcie”, „Arkuszu”, „Sycynie”, „Toposie”, „Kresach”, „Tekstach Drugich”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Pograniczach”, „Dzienniku Polskim” (USA); jej wiersze tłumaczono na angielski, francuski, grecki, niemiecki, rosyjski, węgierski, estoński.
W latach 1974-82 kierowała działem poezji i krytyki poetyckiej miesięcznika „Nurt”, w drugiej połowie lat 80. prowadziła w Poznaniu gazetę mówioną „Struktury III”, od listopada 1991 do maja 2003 była redaktorką naczelną miesięcznika „Arkusz”.
Należała do Związku Literatów Polskich aż do jego delegalizacji w stanie wojennym, w 1989 r. wstąpiła do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Jest członkiem Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych oraz Klubu Literackiego PEN.
Znaczące nagrody literackie zdobyła już w 1964 roku. Należy tu wymienić: I Nagrodę w konkursie „Życia Literackiego” za opowiadanie "Klasówka z wyobraźni", wyróżnienie w konkursie Wydawnictwa Poznańskiego za powieść "Nie widziałam tak długiej chorągwi", Nagrodę Peleryny za najlepszy debiut poetycki roku – tomik "Otwierają się rzeki". W 1970 autorka otrzymała Nagrodę „Ugrupowania 66” im. Tadeusza Peipera za tomik "Całe drzewo zdania", a w 1985 roku – przyznawaną przez twórców obiegu niezależnego – Nagrodę 3. Maja za tom opowiadań "Pusta szkoła". W roku 1993 polski PEN-Club, po wydaniu "Powidoku", uhonorował ją nagrodą za całokształt twórczości poetyckiej. Po "Kochanej Maryniuchnie" została laureatką Nagrody im. Józefa Łukaszewicza „Posnaniana 2003”. Nominowana do Nagrody Cogito (2008).