Andrzej Leśnik urodził się w 1959 roku w Głuszycy na Dolnym Śląsku. W latach 1974–1979 – uczęszczał do Państwowego Liceum Sztuk Plastycznych w Poznaniu. Studia w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby ukończył w 1984 roku dyplomem z zakresu malarstwa w pracowni profesora Włodzimierza Dudkowiaka. W 2014 roku otrzymał tytuł naukowy profesora zwyczajnego. Obecnie prowadzi I Pracownię Malarstwa na Wydziale Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa na Uniwersytecie Artystycznym im. Magdaleny Abakanowicz w Poznaniu. 

Swoje prace prezentował na licznych wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w Galerii ON, Poznań; Galerii MBWA, Leszno; Galerii Ego, Poznań; Państwowej Galerii Sztuki – Wieża Ciśnień, Konin; Galerii ABC, Poznań; Galerii Amfilada, Szczecin; Bałtyckiej Galerii Sztuki, Ustka; Galerii Test, Warszawa; Mosart – Miejski Ośrodek Sztuki, Gorzów Wielkopolski; Galerii Piekary, Poznań; Uniwersität der Künste, Berlin, Niemcy; Galerii Art Stations, Poznań; Galerii Miejskiej, Wrocław. 

Mieszka i pracuje w Poznaniu.

W 2020 roku w Galerii AT (UAP) zaprezentował swoje prace na wystawie zatytułowanej „Struktura pamięci”. W katalogu mogliśmy przeczytać: „Twórczość Andrzeja Leśnika oscyluje wokół rudymentów malarstwa: gry przestrzeni z płaszczyzną, potencjału koloru i faktury, relacji abstrakcja – natura oraz wokół zagadnienia gestu i rytmu.”

Analizując prace wcześniejsze, Marta Smolińska pisała: 
„Poszczególne formy <dzieją się> na powierzchni obrazu, jakby wychylając się spod białej <zasłony>, i wprowadzają intensywne wizualne napięcie. Przesunięcie którejkolwiek z nich spowodowałoby rozpad konfiguracji, polegający na utracie wzajemnych relacji, budujących sieć odniesień i kreujących pole energetyczne, przypominające złożone struktury dzieł suprematystycznych. Obraz Leśnika wskazuje w ten sposób także na zagadnienie dynamiki pamięci i nieustannych fluktuacji, zachodzących w jej rezerwuarze: pamięć zapisu splata się z zapisem pamięci, konstytuując nowy mikrokosmos obrazu, który – paradoksalnie – jest zarazem świeży i odkrywczy, jak i noszący echa tego, co wizualne archiwum już kiedyś zgromadziło, zachowało i teraz przywołało w podobnej, lecz odmiennej wersji”.

 

On sam o obecnej wystawie mówi tak: „Zestaw prezentowanych prac to zapis ludzkiej kondycji wobec czerni. Narastający zapis nawarstwiającej się czerni powoli pochłania biel, aż do granicy widzialnego, poza którą zaczyna się nieskończony świat, powoływany naszą wrażliwością i wyobraźnią. To właśnie nasza kondycja za każdym razem od nowa określa jego przestrzeń. Towarzyszące czarnym obrazom małe kolorowe monochromy niech będą światłem zabranym na tę wyprawę”.

WYSTAWA CZYNNA do 31.10.2021

Prace można oglądać od wtorku do piątku w godzinach 9:00 – 16:00, w niedziele w godzinach 10:00 – 13:00

WERNISAŻ – 9.10.2021 godz. 17:30